اولین نمایشگاه سالانه هنرآموزان آرتا
این نمایشگاه از روز شنبه 14 شهریور ماه تا پنجشنبه 19 شهریور ماه در گالری هژبر اداره ارشاد خرم آباد برگزار گردید. خانم راضیه گودرزی، مدیر موسسه آرتا درباره هدف از برگزاری نمایشگاهی آثار، آشنایی هنرآموزان با ارائه حرفه ایی آثارشان به مخاطب می باشد و اینکه هنرآموزان بعد از گذراندن مراحل آموزشی می توانند نتیجه تلاش خود را ببینند. 45 اثر از هنرآموزان دوره های متفاوت به این نمایشگاه راه یافتند. در این نمایشگاه آثار هنرآموزان سه دوره مختلف به نمایش گذاشته شده است.
دوره نقاشی کودک: در این دوره که برای سنین ۷ تا ۱۰ سال به صورت دوره‌ای جداگانه برگزار می‌گردد. مهمترین مسئله خلاقیت کودک می‌باشد که بستگی به توانایی خود کودک دارد. پیشرفت یک کودک بستگی به درک و شناخت او نسبت به محیط اطراف دارد. خانم سهیلا محکی مربی این دوره به کودک کمک می‌کند اعتماد به نفس و نظم و خلاقیت را در طی این دوره‌ها کسب نمایند.
دوره نقاشی و طراحی خلاقانه، که توسط خانم تارا گودرزی با بیش از 15 سال سابقه تدریس به نوجوانان می‌باشد. دوره مقدماتی آن برای آشنایی هنرجویان با طراحی واقع‌گرایانه می‌باشد و همچنین نقاشی با توجه به تصورات ذهنی در این دوره به طور جدی پیگیری میشود. پایه این دوره بر اساس پرورش خلاقیت و ایجاد اعتماد به توانایی‌ها در هر هنرآموز تعریف شده است.
دوره حجم سازی که توسط خانم سمانه فیاضی آموزش داده شده است. برای سنین ۸ تا ۱۱ سال تعریف شده. در طول این دوره هنرآموزان با طرز ساخت خشت گلی و طراحی و نقش‌زنی و سه شکل هندی در قالب آویز شنا می‌شوند. سپس این نقش‌ها را تبدیل به وسایل کاربردی و تزیینی می‌کنند
افتتاحیه این نمایشگاه با حضور بیش از 200 نفر صورت گرفت. همچنین جناب آقای نقدیان، ریاست محترم اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان خرم آباد از ایشان به خاطر برپایی نمایشگاهی پرمخاطب با این سطح کیفی تشکر به عمل آوردند.
پرفورمنس call
تارا گودرزی از هنرمندان و بنیانگذار موسسه هنرهای معاصر آرتا، در روز یکشنبه 27 مهر 1393 در محل موسسه، پرفورمنسی به نام call را درشب تولدش اجرا کرد.
راس ساعت هفت و چهل دقیقه چراغ های موسسه خاموش شد و توجه افراد حاضر به ویدئویی جلب شد که به روی یکی از دیوارها به نمایش درآمد. ویدئو عکس هایی را به نمایش می گذاشت که هر فرد با یک جستجوی ساده می توانست آن ها را در سایت های مختلف ببیند و هر روزه در خبرهای مختلف به نحوی به اطلاع عموم می رسد. عکس هایی از فقر، رنج و کشتار. همان مسائل که به اعتقاد گودرزی تک تک مان به نحوی می توانیم در بهبود این اوضاع موثر باشیم و همچنین باید دلنگران باشیم که نکند دست ما نیز آلوده باشد.
تارا: اگر قرار باشد در کارهایم نشانی از انسان را قرار دهم، حتما آن نشان،
به شکل دست خواهد بود. دستی با انگشتان باز؛ تا انسان بودن را فریاد کند.
دست نشان آشناییست؛ تا جایی که انسان‌های
اولیه هم بر دیوار غار، این نشان را از خود به یادگار گذاشته‌اند.
فیلم برداری این پرفورمنس توسط هنرمند گرامی خانم پروین مراحمی،مسنتدساز، معروف کشور مان انجام دادند.
بعد از پخش فیلم و صرف شیرینی، دوستان به اجرای موسیقی زنده پرداختند.
در پایان عکس دسته جمعی از حضار محترمی که برای اجرای این پرفورمنس شرکت کرده بودند گرفته شد.
گزارشی تصویری از نمایشگاه " من دوست داشتنی"
من دوست داشتنی
عنوان نمایشگاهی بود که به صورت کاری مشارکتی، طی روندی 5 ماهه، به شکل چیدمان ارائه شد. در این مجموعه، نوجوانان 12 تا 14 ساله، هرکدام با یک دست دوز به شکل چهره و یک دست دوز به نقش دست، در گروههای چهار تا شش نفره و با همیاری همدیگر، شرکت داشتند.
برای اینکه نوجوانان شرکت کننده، به درون خود بیشتر توجه کنند، در لایه های داخلی این دست دوزها، هر فرد یک سری از اخلاقیاتی که برایش دوست داشتنی بوده، از زبان سوم شخص به خود نسبت داد و به شکل نوشته و به عنوان روح، درون چهره و دست خود، قرار داده است.
دانش آموزان به صورت اختیاری در این کار شرکت کرده بودند و در روند این کار، یاد گرفتند همچون نسل های گذشته ی خود، از وسایلی که به نظر دیگران دورریز می آیند، استفاده کنند و کاری زیبا بیافرینند. در نمایشگاه، این دست دوزها به صورت آویز، به نمایش عموم گذاشته شدند.
در این کار، حدود 500 تکه دوزی رنگارنگ، با قطر حدود 20 سانتیمتر، از مواد غیر قابل استفاده؛ که قابلیت دوختن داشتند، ساخته شده بودند.
این دست دوز ها به شکلی طراحی شده اند که قابلیت استفاده به عنوان دستگیره در آشپزخانه و یا آویز در هر کجا را داشته باشند.
از شکل چهره و دست، استفاده شده تا نشانی باشند از وجود و هنر آفریننده شان.
قاب چهره و دستها به صورت دایره در نظر گرفته شده، چون در غالب تمدن ها، ابدیت به شکل دایره و چرخش به تصویر درآمده است.دایره شکلی است کامل و نمادی است از جهان و انسان که خود را در چرخش جهان می شناسد.
سوزن دوزی جزء هنرهای سنتی و صنایع دستی محسوب می شود، که در بیشتر نقاط جهان توسط زنان ارائه می شود.
نمایشگاه با استقبال خوبی روبرو شد.
همه بازدید کنندگان از این همه تنوع رنگی آن هم رنگ های شاد لذت بردند.
به گفته خانم تارا گودرزی که دبیر هنری و طراح این پروژه مشارکتی با دانش آموزان خود در مدارس بودند، اینکه به چه شکل این ایده صورت گرفته؛" چندین سال پیش در کتاب درسی دانش آموزان راهنمایی تصویری از یک دست ساز فلزی ، آویز ظریف متشکل از دست و صورت به شکل یک در میان و با چهره های بسیار ساده و یکنواخت و دستانی ساده،دیدم.قدیمی تر از آن بود که هنرمندش مشخص باشد".
دانش آموزانی که خود این دست دوز ها را آفریده بودند در نمایشگاه حضور یافتند و با معلم خود عکس یادگاری انداختند.
روز اختتامیه زمان آن فرا رسیده بود کسانی که از دست دوز ها انتخاب کرده بودند را خریداری کنند.
همه بازدید کنندگان خودشان دست دوز های مورد علاقه شان را از آویز جدا می کردند.
در پایان کار دوستان خوبمان از طرف بنیاد دانش آموختگان خرم آباد؛ آقای سپهوند، خانم قلندری، و آقای شفیعیان، مار را در جمع کردن نمایشگاه و بسته بندی دست دوز ها کمک کردند.
مبلغ جمع آوری شده از فروش آثار به نفع موسسات خیریه حامی کودکان بی سرپرست و کودکان استثنایی می باشد.
از تمام کسانی که با ما در برپایی نمایشگاه همکاری داشتند نهایت تشکر را داریم.
گزاش تصویری از جشنواره همار
گزارشی از جشنواره هُمار
روز 14 خرداد 1393 از خرم آباد به سمت آبشار بیشه حرکت کردیم. ساعت 7 عصر به روستای بیشه رسیدیم، در آنجا آقای نریمانی – دوست درودی مان و آشنا به مکان- منتظر رسیدن ما بودند. حدودای ساعت 9 شب بود که رفتیم راه آهن و منتظر رسیدن باقی دوستان که با قطار از تهران می آمدن شدیم.
عکس از شهرناز زرکش
روز 15 خرداد که مصادف با روز جهانی طبیعت بود، ساعت7 صبح همگی بیدار بودند و در حیاط منزل صبحانه صرف شد. بعد به سمت سرچشمه آبشار حرکت کردیم. برای رسیدن به سرچشمه باید از خط راه آهن عبور می کردیم و وارد مکانی می شدیم که در آنجا پلازهایی برای اقامت درست کرده بودند و خانواده ها می توانستند در آنها ساکن شوند.
عکس از تارا گودرزی
در بالای آن قسمت یک جایی مثل تلمبه خانه بود که آب چشمه را با لوله هایی به قسمت های مختلف تقسیم می کرد و به جاهای مختلف می برد.آب آنجا حتی به دورترین شهرها هم فرستاده می شود و قسمت کمی از آب نصیب آبشار و روستا می شود.آب چشمه زلال و شیرین و گوارا بود. این آب برای مصارف مردم همین روستا نیز استفاده می شود. شدت آب بصورتی است که هر خانه ای شیر آبی را باز نگه می دارد.
عکس از تارا گودرزی
در راه آهن با بچه ها عکس های یادگاری گرفتیم.
عکس از شهرناز زرکش
این راه آهن به دستور رضا شاه پهلویی ساخته شده و جالب اینجاست که در حال حاضر از همان واگن های حدودا صد سال پیش برای قطارهای محلی استفاده می شود.
عکس از شهرناز زرکش
در طول مسیر، منظره ای که برای همه ما جالب و جذاب بود استفاده از ریل های راه آهن در روستا به عنوان پل های جوی آب و دیوارهای خانه و هرچه که شما فکرش را بکنید!!! از این خلاقیت خیلی شگفت زده شدیم.
عکس از تارا گودرزی
عکس از راضیه گودرزی
نزدیک راه آهن با یکی از اعضای شورای روستا آشنا شدیم و در مورد دغدغه های جشنواره (از بین رفتن محیط زیبای آبشار به وسیله بازدیدکنندگان و مسئولین ناآشنا به فرهنگ و روش نگهداری از طبیعت) و اینکه چرا اینجا جمع شدیم (درخواست ایجاد اقامت گاهی کمی دورتر ازآبشار و حفظ بافت سنتی روستا) با ایشان گفتگو کردیم.در حین صحبت ها ایشان مارا به سمت تاج آبشار راهنمایی کردند.
عکس از شهرناز زرکش
آنطور که ایشان می گفتن یکی از مشکلاتشان نبود پارکیگ مناسب در نزدیکی آبشار است که باعث می شود گردشگرانی که به آنجا می روند جاهایی نامناسب را برای پارک خودرو انتخاب کنند. مشکل دیگری که بیشتر خود ما برآن توجه داشتیم، تولید حجم زیادی از زباله در کنار رودخانه و خود آبشار بود؛ ولی به ظاهر این مساله دغدغه مسئولین روستا نبود.
عکس از راضیه گودرزی
عکس از شهرناز زرکش
بعد از سرچشمه، به سمت پایین آبشار حرکت کردیم
عکس از شهرناز زرکش
عکس از تارا گودرزی
عکس از شهرناز زرکش
عکس از سیما یوسف نیا
و بعداز ظهر به سمت محلی که برای دفن زباله ها در نظر گرفته بودند، رفتیم.محل دفن زباله ها چند کیلومتری بالاتر از آبشار و در مسیر رودخانه بود!!!
عکس از راضیه گودرزی
در آنجا دوستان هنرمند کارهای هنری خود را به اجرا درآوردند.
فرشته زمانی؛ عکس از شهرناز زرکش
فرشته زمانی؛ عکس از شهرناز زرکش
از مجموعه در میان گذشته، تارا گودرزی؛ عکس از شهرناز زرکش
چمپاتمه، تارا گودرزی؛ عکس از شهرناز زرکش
اثری از امیرحسین کولیوند؛ عکس از تارا گودرزی
عکس از تارا گودرزی
کاری از اعضای موسسه آرتا؛سهیلا محکی،معصومه قهرمانی،راضیه گودرزی،امیرحسین کولیوند، نعمت حسنوند،تارا گودرزی
عکس از تارا گودرزی
شب را مهمان آقایون گروه بودیم و رفتیم کنار رودخانه آتش روشن کردیم و قرار شد که سیب زمینی و بادمجان و گوجه کباب برامون درست کنند.
عکس از علی احمدی نیا
آقای کولیوند در آنجا عصای موسی را پیدا کرد و معجزاتی هم با آن انجام دادند.
عکس از تارا گودرزی
همه با عصای موسی عکس یادگاری گرفتند.
عکس از علی احمدی نیا
بعد از شام دوستان آثارمحیطی با آتش را پدید آوردند.
عکس از سیما یوسف نیا
صبح روز جمعه 16 خرداد ماه، همگی برای گرفتن عکس و فیلم به سمت آبشار حرکت کردیم.
جمعیت زیادی برای تفریح به آبشار آمده بودند و آبشار تبدیل شده بود به مکانی برای شنا و پرش از ارتفاع.
عکس از شهرناز زرکش
عکس از شهرناز زرکش
عکس از شهرناز زرکش
عکس از تارا گودرزی
از همه دوستانی که ما را در این جشنواره همراهی کردند نهایت تشکر را داریم بخصوص آقای ولی نریمانی که راهنمایی ها و زحمات ایشان جهت اسکان و اطلاعات آبشار، خیلی کارگشا بود، و آقای نعمت حسنوند و محمد گودرزی و امیر حسین کولیوند و علی احمدی نیا و خانم ها، شهرناز زرکش، تارا گودرزی، معصومه قهرمانی نژاد، سهیلا محکی، عاطفه خاص، سیما یوسفوند، راضیه گودرزی، فرشته زمانی
فراخوان شرکت در جشنواره هُمار
جشنواره هُمار
جشنواره همار با محوریت توجه به طبیعت و حفظ حریم مکانهای گردشگری طبیعی، با شرکت دوستداران طبیعت و هنرمندان، 15 و 16 خرداد ماه، سال 1393، در محل آبشار بیشه برگزار خواهد شد .
برگزاری این جشنواره فرصت مناسبی است برای استعدادیابی هنرمندان به منظور کمک به فرهنگ سازی عمومی در حوزه حفظ محیط زیست کشور و مهمترین هدف آن استفاده از ظرفیتهای موجود در خصوص ارتباط اقشار مردم با محیط زیست است تا پایداری اکوسیستم در تداوم حیات، حفظ شود و این مهم، نقش به سزایی در تنویر افکار عمومی خواهد داشت . از هنرمندان محیطی، عکاسان و فیلمسازان سراسر کشور دعوت به عمل میآید تا با شرکت در این جشنواره حمایت خود را از اهداف جشنواره اعلام نمایند.
ضرورت آموزش و مشارکت مردم
1-ایجاد حساسیت عمومی در حفظ محیط زیست کشور، تاکید بر اهمیت حفظ و حراست از منابع حیاتی زمین و توسعه فرهنگ محیط زیستی در تأمین حیات اجتماعی انسان.
2-آموزش افکار عمومی در راستای حفظ و حراست از منابع طبیعی و سرمایههای ملی محیط زیستی و ترویج رفتارهای به هنجار زیست محیطی و نیز گسترش فعالیت های هنری.
3- توجه به آموزش کودک و نوجوان در حفظ محیط زیست .زیرا آنها در آینده‌ای نه‌چندان دور حافظان فرهنگ دوستی با طبیعت خواهند بود. مشارکت مردم در حفظ محیط‌زیست و آموزش آن به کودکان امروز می‌تواند به روشی تبدیل شود که پیروی از این روش نه‌تنها برای امروز مفید خواهد بود، بلکه موقعیت آینده خود را نیز تثبیت می‌کند
اهداف جشنواره
- تقویت فضای فرهنگی و هنری در جامعه.
- حرکت به سمت محیطی پاک با تکیه بر احترام به طبیعت . .
- تحول در نگرش و شیوه سفر به طبیعت با تأکید بر حفظ زیباییهای محیط.- بستر سازی جهت مشارکت بیشتر قشر عمومی و ارگان های مربوطه در حفظ محیط زیست.
- - گسترش فعالیت‌های هنری، علمی و پژوهشی مرتبط با محیط زیست و فرهنگ عمومی.
- ایجاد انگیزه در دانش‌آموزان به مطالعه و پژوهش در طبیعت و همچنین خلق آثار محیطی.
- نهادینه کردن فرهنگ حفاظت از محیط زیست در زندگی روزمره در میان دانش‌آموزان.
- توجه به مشکلاتی همچون سیستم ضعیف و خطرناک دفع فاضلاب و تولید روزانه حدود دو تن زباله توسط مسافرین و گردشگران که مقداری از آن سبب آلودگی مسیر رودخانه و محیط گردشگری آن شده است.
آبشار بیشه
آبشار بیشه یکی از آبشارهای زیبا و دائمی ایران است که در استان لرستان و در 30 کیلومتری جنوب شهرستان دورود واقع شده است. در گذشته تنها راه ارتباطی برای رسیدن به آبشار خط آهن تهران – اهواز بود، اما اکنون راه آسفالته از طریق خرم آباد نیز می تواند میزبان گردشگران باشد. ارتفاع آبشار حدود 58 متر تا سطح رودخانه است و سطحی به عرض حدود بیست متر را پوشانیده است. آب آبشار از چشمه های متعدد تأمین گردیده و پس از عبور از ایستگاه راه آهن بیشه، به رودخانه سزار می ریزد. طبیعت منطقه دارای پوشش گیاهی بلوط است که زیبایی چشم نوازی به وجود آورده است. رودخانه خروشان سزار، که از چشمه ها و انشعابات متعدد آبگیری می کند، در دل اشترانکوه پیچ و تاب می خورد تا نهایتاً در شمال خوزستان به سد دز بریزد. آبشار بیشه نیز یکی از همان صدها چشمه ای است که با لطافت و زیبایی خاصی از ارتفاع 58 متری به رودخانه می ریزد تا دل های مشتاقان زیبایی های طبیعت که از دلمشغولی های شهر خسته اند را آرامش بخشد.
موقعیت جغرافیایی:
استان لرستان، شهرستان دورود، "50 '19 33 شمالی و "54 "52 48 شرقی. ارتفاع از سطح دریا: 1178 متر
نحوه دسترسی:
به دو روش می توان به آبشار بیشه رسید:
1- از طریق جاده ای:
پلیس راه خرم آباد ( سمت بروجرد ) در هشت کیلومتری مرکز شهر خرم آباد واقع شده است. مقابل پلیس راه جاده ای وجود دارد که به شهر سپید دشت منتهی می شود. در این جاده 40 کیلومتر به سمت شرق بروید. در اینجا یک سه راهی وجود دارد که تابلوی سازمان میراث فرهنگی نیز وجود دارد. تا اینجای جاده ، مسیر تقریباً مستقیم و بدون پستی و بلندی است. در این سه راهی به سمت چپ بپیچید. از سه راهی تا ایستگاه بیشه 25 کیلومتر فاصله است که تمام مسیر کوهستانی و پر پیچ و خم است. جاده تماماً آسفالت و یک بانده است. کیفیت آسفالت خوب است. اگر از این مسیر استفاده فرمایید، از پلیس راه تا ایستگاه بیشه مجموعاً 65 کیلومتر راه است و بدون توقف، حدود یک ساعت زمان صرف خواهد شد. 25 کیلومتر آخر، در روزهای غیرتعطیل کم تردد است اما در ایام تعطیل جاده نسبتاً پر تردد خواهد شد، بنابراین مراقب پیچ های جاده باشید. از توقف در آسفالت یا جاهای نامناسب پرهیز کنید. مراقب احشام و جانورانی که از جاده عبور می کنند باشید. علائم هشداردهنده جاده قابل قبول است. در پیچ های خطرناک، گارد ریل وجود ندارد. این مسیر، خصوصاً در اردیبهشت و خرداد ماه فوق العاده زیباست.
2- از طریق راه آهن:
اگر وسیله نقلیه شخصی ندارید یا تردد در جاده های پر پیچ و خم بی تابتان می کند، انتخاب مسیر ریلی بهتر و مقرون به صرفه تر است. اگر از تهران، قم یا اراک قصد عزیمت به بیشه دارید، به راحتی می توان از قطار تهران- اهواز استفاده کرده و حدود سی کیلومتر بعد از ایستگاه دورود، در ایستگاه بیشه پیاده شوید. همینطور بلعکس از اهواز یا اندیمشک نیز می توان به سمت شمال آمده و در ایستگاه بیشه پیاده شد. یک راه دیگر این است که از ایستگاه راه آهن شهر دورود، قطار محلی که به اندیمشک می رود را سوار شوید. این قطار هم حال و هوای خودش را دارد. مثل مینی بوس های تهران هرجا که در مسیر مسافر باشد، نگه می دارد و مسافر و حتی احشام را سوار و پیاده می کند، که در نوع خودش دیدنی و جذاب است. این قطار معمولاً ساعت یک تا دو بعد از ظهر از دورود به سمت اندیمشک حرکت می کند و بهای بلیط آن بسیار ارزان است. اگر مسیر ریلی را انتخاب کردید توصیه می کنم از دورود تا بیشه را تماماً کنار پنجره بگذرانید، چرا که این مسیر فوق العاده زیبا و جذاب است. تونل های متعدد و بلند، پل های زیبا و رودخانه زیبای سزار و ارتفاعات سر به فلک کشیده اشترانکوه شما را مجذوب خواهد کرد. بخصوص به همت انسان هایی که با امکانات سال های 1310 دل کوههای زاگرس را شکافته اند و چنین مسیری را ساخته اند، آفرین خواهید گفت.
هنگامی که به ایستگاه بیشه رسیدید، آبشار را نخواهید دید. برای رسیدن به آبشار لازم است حدود یک کیلومتر پیاده روی کنید. ( به توضیحات عکس ها مراجعه فرمایید. )
امکانات رفاهی:
* در روستای بیشه حدود 17 پلاژ و چندین چادر برای اقامت و کرایه موجود است. افراد محلی اتاق برای کرایه ارائه می کنند. کرایه اتاق یا پلاژ بستگی به فصل، ایام تعطیل و مدت اجاره دارد. اما در مجموع چندان گرانقیمت نیستند.
* فروشگاه عرضه مواد غذایی و بهداشتی در روستا وجود دارد. رستوران مناسب موجود نیست.
* نزدیکترین پمپ بنزین در شهر خرم آباد به فاصله 70 کیلومتری است.
* آب آشامیدنی موجود است اما در فصول گرم سال ترجیحاً از آب معدنی استفاده کنید.
* در ابتدای ورودی روستا سرویس های بهداشتی ساخته شده است که کیفیت نظافت آن و وجود آب به عوامل متعددی بستگی دارد! توالت فرنگی وجود ندارد.
* آنتن تلفن همراه وجود دارد و کیفیت آنتن دهی آن مناسب است.
* از ایستگاه تا آبشار ناهمواری، پله و پستی و بلندی به طول تقریبی یک کیلومتر وجود دارد. این مسیر برای افراد سالخورده و ناتوان ، بیماران با ناتوانی شدید زانو مناسب نیست.
* آبشار در اختیار فرد خاصی نیست و برای بازدید نیازی به پرداخت بلیط ورودی نیست. برای اقامت در چادر مسافرتی در روبروی آبشار نیز نیازی به پرداخت هزینه نیست. هرچند پیدا کردن جای مناسب برای برپایی چادر در روزهای تعطیل کمی مشکل است.
* اگر قصد کباب درست کردن دارید، با خود زغال همراه آورید. خواهشمند است از آلوده کردن محیط زیست، آتش زدن درختان و آلودگی صوتی که باعث برهم زدن آرامش دیگران می شود، پرهیز فرمایید.
* در فصول گرم سال برای اقامت اطراف آبشار از چادرهای کف دار استفاده فرمایید. حشره کش فراموش نشود.
* اگر قصد اقامت بیش از چند ساعت دارید، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
* پس از اتمام کمپینگ، زباله های خودتان را با خود ببرید، تا بازدید کنندگان بعدی مانند شما از محیط لذت ببرند.
* روستا نانوایی دارد.
* مخابرات، پاسگاه نیروی انتظامی و خانه بهداشت در روستای بیشه وجود دارد.
* در روزهای تعطیل، دهیاری از هر اتومبیل که برای گردشگری آمده است، عوارض می گیرد.
* رودخانه سزار، رودخانه خروشانی است که نهایتاً به سد دز می رسد. فریب ظاهر آرام آن را نخورید. اگر به طور کامل به شنا مسلط نیستید و قدرت بدنی بالا ندارید، به شدت از آب تنی در رودخانه پرهیز کنید. ضمن اینکه بخشی از فاضلاب صنعتی شهر دورود به این رودخانه سرازیر شده و از نظر بهداشتی، کاملاً مورد تأیید نمی باشد.
* این مکان، جایی نیست که کودکانتان را به حال خود رها کنید. بی تفاوتی در مراقبت از کودکان، می تواند فاجعه بیافریند.
مطالب مربوط به اطلاعات آبشار بیشه از سایت http://www.iran-iraniha.com/Default.aspx نوشته آقای دکتر مسعود شهیدی،برگرفته شده است
عکس ها از راضیه گودرزی
برنامه جشنواره:
همار از ابتدای صبح روز پنجشنبه 15 خرداد شروع میشود، و تا پایان روز 16 خرداد، جمعه ادامه دارد.
کسانی که قصد شرکت در این جشنواره را دارند ،حضور خود را با فرستادن ایمیلی به آدرس
raziehgoudarzi@yahoo.com tahereh.goudarzi@gmail.com, اعلام فرمایند.
با توجه به اینکه این جشنواره یک حرکت خود جوش مردمی است، تمامی هزینه ها برعهده شرکت کنندگان می باشد.
با تشکر از همراهیتان